-

به پاس خدمات برجسته این شاعر بزرگ معاصر ایرانی روز بزرگداشت او را مقارن روز شعر و ادب فارسی نامگذاری کردند و مجسمه زیبایی از وی در تهران به پا داشتند که فکورانه به رهگذران می نگرد و انگار که می خواهد به آنان چیزی بگوید. نسل های متوالی از اشعار زیبایش لذت خواهند برد و یاد و نام وی در تاریخ فرهنگ ایران پایدار خواهد ماند.

اغلب فیلسوفان راست می پندارند که آزادی و برابری چنان با یکدیگر ناسازگارند که دست یافتن به یکی رسیدن به دیگری را ناممکن می سازد. به باور آن ها هنگامی که آزادی و برابری بدین سان رویاروی هم قرار می گیرند، باید آزادی را بر برابری ترجیح داد. برخی فیلسوفان از این موضع گیری ابراز تأسف می کنند و برخی دیگر ایرادی در آن نمی بینند.

عرصه های عقب ماندگی در كشورمان آنقدر گوناگون است و كمبود ها و نياز ها آنقدر زياد و متنوع می باشند كه جا برای هر آنكس كه مايل به انجام كاری باشد و ايده اي داشته باشد، وجود دارد. فقط بايد آستين ها را بالا زد و به كاری مفيد اقدام كرد. وقتی گروه های اجتماعی اروپا با استفاده از کمک های کوچک به ایجاد امکانات آموزشی برای کودکان افغانستان اقدام می کنند، چرا ما برای کودکان جامعه خودمان و افغانستان نکنیم؟ ما هر زمان که کوشش های خود را داوطلبانه و یا برنامه ریزی شده در جهت پیشرفت آغاز کنیم، مدتی تاخیر داشته ایم. حد اقل بین100 سال تا 200 سال.

مارکس به دلیل های گوناگون، شاهکارش،کاپیتال را به سامان نرساند. او بازمانده از کار و گردن نهاده به ناکامی، تصدیق کرد که در به فرجام رساندن طرح بزرگ نقد اقتصادی اش از توان لازم برخوردار نیست. با این همه، اوکاپیتال را از جذابیت یک شاهکار ناتمام و ناکامل لبریز کرد. البته، این امر تا اندازه ای آزادی عمل برای نظرورزی های خطرناک، که مدت درازی درمارکس شناسی آکادمیک مد روز بود، فراهم کرد.

با توجه به کمبود منابع آب شیرین در جهان، آب به یک «کالا»ی استراتژیک در سده 21 بدل خواهد شد، که از سوی قدرت های بین المللی و کنسرن های زیر حمایت آنان همچون سلاحی مورد سؤاستفاده قرار خواهد گرفت. اگر امروز ملتی فاقد سیاست دوربینانه در این مورد باشد، فردا با این واقعیت غافلگیر کننده و تلخ روبرو خواهد شد که برای تأمین آب خود ناچار به دنباله روی از سیاست این یا آن کشور، این یا آن کنسرن فراملی خواهد بود.

چنین بنظر می رسد که شرایط سیاسی و اجتماعی برای فعالیت نیروهای عرفی، چپ، مترقی، دمکرات و دگراندیش در منطقه خلیج فارس و خاورمیانه در حالیکه تشنج، بنیادگرایی و خشونت در آن روبه گسترش است، دشوارتر خواهد شد. از آنجا که نیروهای افراطی در سطح منطقه ای عمل کرده و گروهبندی های فراملی ایجاد نموده اند، مبارزه نیروهای عرفی، چپ، مترقی و دمکرات در چارچوب صرفا ملی نمی تواند چندان کارآ و ثمربخش باشد. این نیروها تنها در یک ائتلاف منطقه ای مستقل از سیاست های این یا آن قدرت بین المللی می توانند در نقد پیگیر سیاست های مخرب نومحافظه کاران آمریکا و یاران انگلیسی شان از یکسو و مبارزه با بنیادگرایی، خشونت و تشنج از سوی دیگر، در زندگی سیاسی این منطقه اثرگذار باشند.

تفکیک ورزش از هدف های ایدئولوژیک و سیاسی رژیم جمهوری اسلامی همواره یکی از گره گاه های مبارزات مدنی مردم ایران علیه حکومت اسلامی بوده است. این انتظار می رفت که نیروهای سیاسی در کشوری که تجربه تلخ کشتار ورزشکاران اسراییلی در المپیک مونیخ را که حاصل آلودگی سیاست با ورزش بوده، پشت سر گذاشته اند، نیز چنین تفکیکی را قایل شده و حساب تیم ملی فوتبال ایران را از دولت جمهوری اسلامی جدا کنند.

مروری بر کارنامه پرافتخار به آذین سیمایی از انسانی آزاده بدست می دهد که در پایبندی به اصول آرمانگرایانه، آزادیخواهانه و عدالتجویانه خود همواره از چارچوب نحله های اندیشگی و سیاسی ای که در آن قرار داشت، فراتر می رفت و همین از او چهره ای ملی ساخته است. به آذین به ستاره ای در آسمان فرهنگ و هنر مردم ایران تبدیل شده است که از نور آن نسل های مختلف پویندگان راه آزادی، دمکراسی، صلح ، عدالت و بهروزی بهره می جویند. یاد کرد از او بی اختیار این سخن آتشین ابوالحسن خرقانی را در ذهن ها زنده می سازد:« چه بسیار زندگان که بر روی زمین می روند، آنان مردگان اند، و چه بسیار مردگان که در زیر خاک خفته اند، آنان زندگان اند»

یكی از ویژگی های ماركسیسم گرامشی این است كه او آشكارا آن را به مثابه تئوری عقلانیت نشان می دهد. وضعیت ماركسیسم ماركس و انگلس این گونه نیست كه فقط به كاربرد ساده و بی پیرایه واژگان عقلانیت بپردازد. بیشتر وقت ها الهه عقل موضوع نقد ایدئولوژی ها نیست. بر عكس، گرامشی همواره از واژگان عقلانیت استفاده می كند. این چیزی است كه بیكباره او را در فضای تئوریك خاص در فلسفه قرن 20 و در بحث های كنونی كه در آن جریان دارد، قرار می دهد.

نتیجه های اجتماعی تعرض فزاینده نولیبرالی: فقر، بیکاری، بیسوادی، بی نظمی ها جایی برای برقراری دموکراسی واقعی باقی نمی گذارد. نهادهای هدایتگر فراامپریالیسم جهانی که ایدئولوژی لیبرالیسم نو را در قالب برنامه های تحمیلی به جهانیان به اجرا در می آورد، قربانیان عمده اش را از میان بی چیزان جهان می گزیند و تمام بشریت را به طور جدی در معرض خطر نابودی هستی واقعی انسان قرار داده است. از این رو، به راحتی می توان گفت که لیبرالیسم نو با چنین ویژگی به منزله چهارمین جنگ جهانی علیه بشریت به شمار می رود.

اندیشه حقوق اجتماعی بشر در منزلت انسانی و نیز در برابری انسان ها برخواسته از اندیشه حقوق طبیعی نهفته است. روشن است که کشمکش و نبرد بین درک لیبرالی از حقوق بشر و برداشت متکی بر عدالت اجتماعی ازآن روزی اجتناب ناپذیر می شود، مگر اینکه تساوی حقوق نه فقط در برابر قانون بلکه در عرصه های مادی و اقتصادی نیز حکمفرما باشد.

در جامعه ایی كه شانس گفتگو از شهروندانش صدها سال است که توسط فرمانروایان بی خرد و گزمه هایشان، دزدیده شده است، جایی برای رشد عقلانیت باقی نمی ماند. كسی به فكر ایجاد امكانات برای دیگران نمی افتد. ملت نیز همچون گذشته در گیر عقب ماندگی فرهنگی و علمی باقی می ماند و همه هم گله دارند كه چرا مردم ما می توانند عكس كسی را در كره ماه مشاهده كنند و چشمشان هم درد نگیرد.

آواره، درست است كه هجران و درد دوری از وطن را هم چون مهاجراندارد، ولی خود به انتخاب خویش جای خوش تر بر نگزیده است.... آواره، قدرت انتخاب ندارد. او به اجبار به گوشه ای پناه برده كه پناهش داده اند. آواره پناهنده است. زندانی گوشه ایی است كه اگر آب و هوایخوش تری هم داشته باشد و نان و تن پوش بهتری هم گیرش بیاید، غریبه ای است دل مرده ...

نگرش : با حضور جمعی از علاقمندان به موضوع آموزش و پرورش، گفت و شنودی با آقای حسين الهی پیرامون سری کتاب های کمک آموزشی ايشان با عنوان "ما با کمک تصوير ها با ... آشنا می شويم" برگزار گرديد. در اين نشست پرسش های گوناگونی از سوی حاضران مطرح شد. ما ضمن سپاس از شرکت فعالانه دوستان حاضر در جلسه گفت و شنود، متن پرسش های طرح شده و پاسخ های آقای الهی را جهت اطلاع علاقمندان منتشر می کنيم.

برای لحظه، هژمونیسم ایالات متحد استوار بر کاربرد لیبرالیسم اقتصادی جهانی شده و مدیریت نظامی هرج و مرج سیاسی و اجتماعی است که به ضرورت آن را بوجود می آورد. این چشم انداز قرن 21 آمریکا امیدهای اروپایی را بر باد می دهد و سراسر سیاره را تابع آپارتاید جهانی شده می سازد. آغاز یک بدیل با مورد بحث قرار دادن آن بر پایه تنظیم اجتماعی و مدیریت مشورتی جهانی شدن چند مرکزی شروع می شود.

سیاست خارجی فعلی جمهوری اسلامی که در راستای جنگ تمدن‌هاست تبلیغ خوبی برای شرکت های سازنده جنگ افزار است. تشدید تشنج در منطقه و واکنش تند اسراییل و آمریکا از یکسو به جناح تندرو، محفل های امنیتی ، نظامی و بنیادگرایان در جمهوری اسلامی امکان می دهد تا سیاست‌های نظامی‌گرایانه و سرکوبگرانه خود را توجیه کنند، بر بودجه نظامی کشور بیافزایند و خریدهای میلیاردی جنگ افزار (بویژه از روسیه و چین) را بعنوان دفاع از منافع ملی قلمداد نمایند. از سوی دیگر، تشنج منطقه‌ای کشورهای عربی را از ترس یک «ایران مهاجم» به گستره رقابت خرید جنگ افزار می کشاند و دهها میلیارد دلار از خزانه کشورهای نفت‌خیز خلیج فارس را به جیب صنایع نظامی انگلیس و آمریکا سرازیر می کند.

بدین سان در می یابیم که چگونه فلسفه تاریخ که بر پایه اصل هگلی عقلانیت روند تاریخی بوجود آمده سرچشمه بحث فشرده درباره رابطه تئوری – پراتیک است، بحثی که به فرمول بندی اصل های اساسی تئوریک ماتریالیسم تاریخی انجامید.

هنوز مدت زیادی از آن زمان نمی گذرد که مردم جهان شاهد حومه های شعله ور شهرها در فرانسه بودند. پس از فرونشستن آتش خشونت دولت فرانسه طی تحلیل های رسمی مناسبات بی بند وبار زنان و مردان و چند همسری را علت اصلی پیدایش چنین بحرانی برشمرد. بدیهی است که روشنفکران ژرف اندیش و وجدان های آگاه در فرانسه و سایر کشورها به این توضیح بسنده نکرده و از زاویه های گوناگون به بررسی این پدیده پرداخته اند. مقاله حاضر فشرده ای از یکی از این بررسی ها به قلم جامعه شناس آلمانی اولریش بک است که کوشیده این پدیده را از زاویه جامعه شناسی روند جهانی شدن تجزیه و تحلیل کند و پاسخی به این پرسش دهد که آیا شورش های اخیر پدیده ای گذرا و منحصر به جامعه فرانسه بوده اند یا خیر.

هردوت تاریخ نگار یونانی در جایی گفته است كه ایرانیان برای دستیابی به راه حلی درست برای هر مشگل اجتماعی، جلسات گفتگو برگزار می كرده اند. این رسم نیكو متاسفانه طی قرون و اعصار با تسلط حاكمانی كه از بحث و گفتگو میان شهروندان هراس داشتند از میان رفته است و به جای آن رسم كوبیدن و از میان برداشتن یكدیگر جانشین گردیده است.

اگر کشورهای کوچک از خود دفاع بخواهند بکنند، زیر فشار قرار می گیرند. کشورهای صنعتی آنها را تهدید به تحریم کمک ها و حمایت سیاسی می کنند. نماینده یکی از سازمان های بزرگ غیر دولتی می گوید: «در اینجا بگونه ای ناهنجار اصل های پایه ای دمکراسی نقض می شود». طبق نظر بسیاری این عدم تعادل دلخواه برخی ها است.