اکنون که ایالات متحد آمریکا نقشه های ضد بشری فراامپریالیستی خود را در ایجاد «خاورمیانه بزرگ» از طریق تجاوز به عراق و به زیر سلطه کشیدن و تخته پرش قرار دادن آن برای فرمانروایی بر همه کشورها و مردم منطقه ناکام می بیند، همه کوشش خود را روی تفرقه اندازی میان مردم عراق و دامن زدن به جنگ قومی و قبیله ای و مذهبی متمرکز کرده است. اینک، آشکارا واقعیت تلخ...
آمريکا عراق را به عنوان پايگاه اصلی (يا لااقل يکی از پايگاههای اصلی) نظامی خود در خاورميانه در نظر گرفته و قدر مسلم اين است که به ميل و اراده خود آن کشور را ترک نخواهد کرد. اما اينکه آنها تا چه مدت می‌توانند در آنجا بمانند، به نحوه شکل‌گيری حوادث و استقلال و درايت سياسی رهبران آينده آن کشور مربوط است.
طرح نومحافظه کاران آمریکایی و متحدان انگلیسی شان «جهت وارد کردن عراق به جرگه جامعه جهانی» با چنان یکجانبه نگریها، دروغ ها و خودمداری هایی همراه بوده و هست که بیم آن میرود در آینده با شرایطی بس ناگوارتر در خاورمیانه روبرو شویم. از این رو برای آشنایی بیشتر با اوضاع عراق بترجمه مقاله زیر از خانم ناومی کلاین(Naomi Klein) از شماره 18 اکتبر مجله نیش...
منافع ملی ایران حکم می‌کند که با یاری رساندن به استقرار حکومتی باثبات، از لحاظ سیاسی مستقل و غیر دینی در عراق زمینه برای خروج نیروهای اشغالگر و حفظ تمامیت ارضی این کشور فراهم شود، آرامش و امنیت به مرزهای غربی کشور ما بازگردد و راه پیوستن عراق به روند همگرایی منطقه‌ای هموار شود.
مجموعه مقاله هایی درباره جنگ در عراق از ل. سمینو، عیسی پهلوان، آرش برومند
