ما هیچگونه اعمال قدرتی از بالای سر خود را چه در کار و چه در زندگی بر نمی تابیم. خواست ما اداره شورایی و جمعی جامعه است. اعلام این خواستهای حداقلی اولین قدم برای اعمال اراده جمعی ما مردم برای اتحاد و رقم زدن به سرنوشت و آینده مان است. به اتحاد حول خواستهای اعلام شده در این بیانیه بپیوندید و با ما همراه شوید.
مردم بر این امر واقف شده اند که وقتی سیاست و برنامه های اقتصادی دولت و حکومت هیچ روزنۀ امیدی برایشان باقی نگذاشته و علیه منافع مردم زحمتکش عمل می کند، باید در مقابلش بایستند و با مبارزه با این رژیم، در تغییر سرنوشت خود تلاش کنند... موقعیت تولیدی کارگران به ویژه در مراکز کلیدی اقتصادی بدون شک می توانند با یک فرمان و توقف تولید، سیستم اقتصادی و سی...
این روز بزرگ، یک پیام فراموش نشدنی برای طبقۀ کارگر جهانی در بر دارد و آن اینکه: آزادی طبقۀ کارگر تنها به دست خود و با اتحاد و همبستگی و مبارزه‌ای سازمان یافته و متشکل محقق می‌شود. واقعیت این است که نظام سرمایه‌داری وضعیت اقتصادی و سیاسی خطرناک و راه حل‌های فاجعه باری را برای کارگران و توده‌های زحمتکش در سرتاسر جهان به وجود آورده است که آشکارا آ...
همپای مبارزات کارگران صنعت نفت و گاز ایران، دیگر قشرها و طبقه های اجتماعی نیز به شکل های مختلف از جمله اعتصاب، خواسته های انباشته شده و برحق خود را در سراسر کشور فریاد می کشند. در زیر توجه شما را به گوشه هایی از این مبارزات جلب می کنیم.
اعتصاب کارگران شرکت های پیمانی و پروژه ای در صنعت نفت، جنبش زحمتکشان ایران را وارد مرحله جدیدی کرده است. این اعتصاب از بُعدهای منطقه ای خارج شده و اندک اندک دارد حالت ملی به خود می گیرد. پشتیبانی گسترده نهادهای مدنی قشرها و طبقه های مختلف اجتماعی از این اعتصاب نشان می دهد که این آگاهی در میان زحمتکشان ایران در حال گسترش است که پیروزی یک بخش از ز...
حکومت درمانده اسلامی که راه حلی برای بحران های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی ندارد، بی وقفه در کار سرکوب مردم ایران است. با همه وحشی گری و خشونتی که دستگاه اسلامی به کار می بندد، موفق به خاموش ساختن ندای حق جویانه زحمتکشان ایران نشده است. در زیر توجه شما را به گوشه هایی از مبارزات زحمتکشان ایران جلب می کنیم.
اعتصاب ها و تظاهرات کارگران و زحمتکشان در ایران ادامه دارد. پاسخ نظام اسلامی به خواسته های برحق زحمتکشان ایران، زندان و سرکوب است. در این میان، همبستگی بین المللی با مبارزات زحمتکشان ایران که خواستار اجرای موازین حقوق بشر در ایران اند، در حال گسترش است. در اینجا توجه شما را به چند خبر جلب می کنیم.
روز جهانی کارگر امسال در ایران، در شرایطی فرا می‌رسد که جامعه سراسر آماده خروش علیه وضعیت موجود است؛ در گوشه گوشه کشور اعتراضات، اعتصابات و تجمعات متعددی جاری است که در ماه‌های اخیر بر تراکم آنها افزوده شده؛ ما دانشجویان به عنوان بخشی از نیروی محرکه این اعتراضات و مبارزات مردمی، روز جهانی کارگر را به عنوان یک فرصت واقعی برای پیشبرد امور اعتراضی...
آن چیزی که امروز بر ما مردم ایران و پس از گذشت نزدیک به ۴۳ سال پس از انقلاب ۵۷ تحمیل شده است چیزی جز خیانت و تبدیل جامعه ای بزرگ با دارا بودن خیره کننده ترین ثروت های زیرزمینی و منابع انسانی به زمینی سوخته از سوی اقلیتی ستمگر نیست. حکومت گرانی که از طریق سرکوب و ساز و کارهای حاکمیتی بر بالای سر مردم به غارت و چپاول ثروت های اجتماعی و استثمار گست...
واقعیت این است که ما کارگران در شرایط کنونی با مشکل پراکندگی مواجه هستیم و این مسئله خود هشداری است که علیرغم ادامه کاری و ازخودگذشتگی در مبارزه و علیرغم اعلام همبستگی و همدلی آشکار و واقعی میان فعالان جنبش‌های اجتماعی، بدون یک همکاری جدی و سازمان‌یافته و سراسری در میان تمامی کارگران و زحمتکشان، قادر به مقابله با سیاست‌های ضدکارگری و تغییر شر...
هفت‌تپه پایتخت اعتصاب جهان و طنین فریاد “اداره شورایی” در کل جامعه ایران است؛ فریادی که بخش های معترض جامعه بویژه دانشجویان مدت‌ها است پرچم آن را به‌دست‌گرفته‌اند و با سر دادن شعار نیرومند “فرزند کارگرانیم، کنارشان می‌مانیم”، بر ضرورت همبستگی دانشجویان و کارگران و همگرایی مطالبات‌شان در برابر کل مفتخوران سرمایه‌دار، تاکید داشته‌ایم.
در ادامه مبارزه و مقاومت خستگی‌ناپذیر و دلاورانه کارگران شرکت هفت تپه و اعتصاب و اعتراضات خیابانی آنها، هزاران کارگر شاغل در صنایع نفت و گاز و مجتمع های پتروشیمی در اهواز، آبادان، اصفهان، قشم، ماهشهر، کنگان، لامرد، مُهر، جفیر و دشت‌آزادگان، نیروگاه برق سبلان و شرکت نصب نیرو در اردبیل و همین طور کارگران صنایع سنگین هپکو در اراک، یکی از مهم ترین ...
کارگران مصمم به اجرای تصمیم کمپین برای افزایش دستمزدها هستند. گسترش اعتصاب‌های کارگری ایران با تجمع کارمندان و کارگران بخش‌های بهداشت و درمان و حمل و نقل ادامه یافت. کارگران صنایع هپکو و هفت‌تپه اعتصاب خود را ادامه دادند
در مواجهه با سرکوب کماکان شدید رژیم حاکم، زنان و مردان کارگر در ایران به مبارزات خود ادامه می دهند. اعتصاب ها چند برابر شده اند. کارگران زن و مرد کارخانه نیشکر هفت تپه بیش از ۵۰ روز در اعتصاب به سر می برند. این طولانی ترین اعتصاب در تاریخ آن ها است، اما این اعتصاب عامل بسیار مهم مقاومت و مبارزات اجتماعی بوده است... سازمان های عضو «شبکه سندیکائی ...
وقوع چنین اعتصابات وسیعی آن هم در یک روز و در حساس ترین مراکز تولیدی، نوید شروع اعتصابات عمومی و سراسری را می دهد. کارگران ایران سالهاست که علیه عدم پرداخت حقوق معوقه و پایین بودن میزان دستمزد در شرایط افسارگسیختگی تورم و گرانی، فریاد اعتراضشان بلند است و هر مرکز کارگری تجربه بارها اعتصاب و اعتراض در کارنامه خود به ثبت رسانده است. اما هنوز هیچیک...
اتحاد و همبستگی کارگران بخش های مختلف نفت و پتروشیمی در اعتراضات می تواند در پرداخت مطالبات عقب افتاده و شرایط اسفبار معیشت کارگران تاثیر بسزائی داشته باشد.
در حالی که اعتصاب کارگران معترض شرکت نیشکر هفت‌تپه همچنان ادامه دارد، کارگران دیگر نقاط ایران، به ویژه در چند پالایشگاه نیز دست به اعتصاب زده‌اند و روز به روز به تعداد این کارگران افزوده می‌شود. چهار روز ازاعتصاب‌های کارگری در برخی پالایشگاه‌ها و صنایع پتروشیمی جنوب ایران می‌گذرد. دامنه این اعتراض‌ها به چند مرکز دیگر نیز کشیده شده و پالایشگاه اص...
یک ماه است که جامعه ملتهب ومردم جان به لب رسیده ، اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه و مطالبات برحقشان را پیگیری میکنند. این اعتراض متحدانه که خیابانهای شهر و کارخانه را به لرزه انداخته افکار عمومی را در حمایت از خود تحت تاثیر قرار داده است. پیروزی آنان ، پیشروی طبقه مزدبگیر اعم از شاغل ، بازنشسته ، بیکاران و همه آسیب دیدگان از وضعیت کنونی برای دستی...
علیرغم سرکوب های شدید حکومتی مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه ادامه دارد. این پایداری به سرمشقی برای دیگر زحمتکشان تبدیل شده و آنان را نیز در پشتیبانی از این مبارزات بسیج کرده و به میدان آورده است. در زیر گوشه هایی از پشتیبانی نهادهای کارگران و زحمتکشان ایران از مبارزه کارگران هفت تپه منعکس شده است.
باید با سراسری نمودن مبارزات علیه فقر، بیکاری، بازداشت و زندانی نمودن فعالین سیاسی، قدرت توده ای خود را به میدان آوریم تا که دستگاههای سرکوبگر بیش از این توان سرکوب و زندان و کشیدن شلاق بر پیکر انسانهای حق طلب را نداشته باشند.
