تنها کاری که من به عنوان نویسنده می توانم انجام دهم این است که یادآور آن شوم که دولت ها و مرزها را خود انسان ها تعیین کرده اند و این ها قانون های الهی نیستند و این که همیشه حرکت هایی در تاریخ بشری برخلاف این قانون ها وجود داشته و ما باید این ها را زیر سئوال ببریم.
در طی دهه‌های واپسین ما با یک روند تمرکز شتابان سرمایه- از راه ادغام ها و به ویژه خرید مؤسسه ها- روبروییم. این امر به تثبیت مدل نولیبرالی انجامیده است؛ روندی که با پایان جنگ سرد که چونان مانعی برای توسعه سرمایه بزرگ بود، تقویت شده است. این گرایش به افزایش سرمایه به صورت خشن توسط موافقت نامه های شمارمند مبادله آزاد و موافقت نامه های سرمایه ...
تنها در شرایط دولت حقوقی اجتماعی دموکراتیک می توان مطمئن بودکه مفهوم عام فلسفی- اجتماعی شهروندی در بُعد گستردة آن تحقق می یابد و این مفهوم به اهل شهر بودن بی حقوق و ناآزاد که ویژه شهروندی در دولت های تام گرا و مستبد است، تقلیل نمی یابد. شهروندی در چنین حالتی تهی از تبلور «حقوق بشر» در زندگی اجتماعی است و در این صورت، هیچ فرد مستقل و ناپیوسته در ...
لیبرالیسم معاصر در مطرح کردن این مطلب که «آزادی» و «برابری» در خارج از حدود بسیار تنگ (حدود شکل حقوقی) یکدیگر را نفی می کنند، تنها نیست. سوسیالیسم نیز در هنگامی که عملاً آشکار شد که درخواست های آزادی و برابری مشروط به یکدیگرند، در این عقیده سهیم است. همانطور که آن را هم در مبارزه برای دموکراسی در «کشورهای سوسیالیستی» پیشین و هم در جنبش های ضد نژ...
اندیشه حقوق اجتماعی بشر در منزلت انسانی و نیز در برابری انسان ها برخواسته از اندیشه حقوق طبیعی نهفته است. روشن است که کشمکش و نبرد بین درک لیبرالی از حقوق بشر و برداشت متکی بر عدالت اجتماعی ازآن روزی اجتناب ناپذیر می شود، مگر اینکه تساوی حقوق نه فقط در برابر قانون بلکه در عرصه های مادی و اقتصادی نیز حکمفرما باشد.
روشنگری با آموزه حاکمیت ملت و تقسیم قوا ستونهای اصلی حراست و حفاظت از آزادیهای اساسی مدنی را پایه ریزی کرد. در فلسفه روشنگری تکامل ایده حقوق بشر به چنان درجه ای از اعتلای معنوی دست یافت که حتی امروز هم اعتبار خود را در اساس حفظ کرده است. بدین سان روشنگری زمینه صدور اولین اعلامیه حقوق بشر را آماده کرد.
