(بخش اول)
برگردان: آرش برومند
نظامیگری در دو شکل خود – به عنوان جنگ و به عنوان صلح مسلح – یک فرزند مشروع و نتیجه منطقی سرمایهداری است که تنها با از بین رفتن سرمایهداری میتوان بر آن چیره شد. بنابراین، کسی که صادقانه خواهان صلح جهانی و رهایی از بار وحشتناک تسلیحات است، باید خواهان سوسیالیسم نیز باشد. فقط از این راه است که میتوان در زمینه بحث خلع سلاح واقعاً به روشنگری و تبلیغات سوسیال دموکراتیک دست زد.