-

نظم و ترتیب دادن نظم کنونی بدون نفی کردن قدرت سرمایه مالی، به بیان دیگر در نظر داشتن پیشرفت های جدید دموکراتیک، استوار بر مشارکت فعال شهروندان در تصمیم گیری هایی که در همه زمینه ها مربوط به آن ها است، ممکن نیست. پس مسئله عبارت از نوسازی لیبرالیسم نو است یا توسعه دموکراسی؟ در دراز مدت، اگر دگر گونی جامعه ژرفش یابد،به احتمال جامعه ها ناچار به گزینش میان سرمایه داری و دموکراسی خواهند بود. چنان که دیده ایم، می توان به فایده اتوپی ها، البته اتوپی های واقع گرایانه که ریشه در جنبش های واقعی رویدادها، در دراز مدت دارند، باورمند بود.

با این که مارکس مبتکر مفهوم از خود بیگانگی نیست (یعنی هر دو اصطلاح Entfremdung یا Entäußerung را بی تفاوت به کار می برد و حتا گاه در یک جمله آن ها را مترادف قرار می دهد) ، اما نمی توان انکار کرد که او کسی است که با جاری کردن این مفهوم در پهنه تئوری اجتماعی (1) کاربرد آن را در فراسوی بررسی آگاهی مذهبی و تئوری مذهب، یعنی فراسوی سپهری که نخست فویر باخ آن را پی افکند، گسترش داده است.

بدین ترتیب، از خود بیگانگی چونان تبلور چارچوب کنش جمعی یا پراتیک های اجتماعی در فرد نمودار می گردد. ضمن رد کردن لغزیدن به سوی نوعی دترمینیسم کارکردگرایانه ، ماباید همراه با مارکس این را خوب درک کنیم که در عین دارا بودن پایه های انکار آن، از خود بیگانگی زحمتکش مزدبر یکی از پایه های نظام اجتماعی را تشکیل می دهد: کیفیت های موجود بسیج ذهنیت در فعالیت کار، برخلاف چشم داشت های معین فقط عنصر های تشکیل دهنده نفی آن را تقویت می کنند.

چنان که نمونه خردمندان و پارسایان نشان می دهد ، تردیدی نیست که انسان بتواند با تلاش ارده اش خود را به این جایگاه بلند برساند که در آن آزادی اش عبارت از گزینش بین خوب و بد خیلی کم تر از ناممکن بودن بد عمل کردن است. امّا الف – یک چنین آزادی برای انسان بیشتر یک ایده آل است تا یک حالت واقعی . ب – در این صورت آزادی به چند امتیاز اختصاص یافته، امّا آیا نباید پذیرفت که اگر همه نمی توانند به این سطح برسند، با این همه در تمامی روح بشر یک قدرت آزادی وجود دارد؟

در طول 30 سال گذشته در ادبیات سیاسی و نظامی زمامداران جمهوری اسلامی و نیز در کتاب ها و نوشته هایی که از سوی آن نظام در این دوران منتشر شده، همواره روی واژة «جنگ تحمیلی» تأکید می شود و گاه نیز، واژة «جنگ تحمیلی» در نوشته ها و اظهارات برخی ایرانیان خارج از حکومت - و حتی مخالفان و منتقدان سیاست جمهوری اسلامی در جنگ- نادانسته بکار گرفته می شود.

چه رابطه ای بین «نقد جامعه»و اصول اتیکی- هنجاری که به آن الهام می دهد و آن را بر می انگیزد، وجود دارد؟ درسنت اندیشه ای که به مارکس متوسل می شود، این پرسش، چنان که می دانیم، پاسخ های ممکن بی شماری ، بدون هیچ راه حل رضایت بخش ، پیدا کرده است. در واقع نه پاسخ هایی که روی خصلت «علمی»و اتیک نقد پافشاری می کنند،نه پاسخ هایی که می کوشند مارکسیسم را بنا بر اتیک هایی از سر چشمه ی دیگر در مثل مانند اتیک کانت تکمیل کنند،رضایت آفرین نیستند.

چه رابطه ای بین «نقد جامعه»و اصول اتیکی- هنجاری که به آن الهام می دهد و آن را بر می انگیزد، وجود دارد؟ درسنت اندیشه ای که به مارکس متوسل می شود، این پرسش، چنان که می دانیم، پاسخ های ممکن بی شماری ، بدون هیچ راه حل رضایت بخش ، پیدا کرده است. در واقع نه پاسخ هایی که روی خصلت «علمی»و اتیک نقد پافشاری می کنند،نه پاسخ هایی که می کوشند مارکسیسم را بنا بر اتیک هایی از سر چشمه ی دیگر در مثل مانند اتیک کانت تکمیل کنند،رضایت آفرین نیستند.

از نخستین سقوط بازار بورس در سال ۱٨۵٧ تا انفجار درونی سرمایه کازینویی در سال ٢٠٠٨؛ مقایسه چهار بحران بزرگ جهانی سرمایه داری

آیا اتیک (یا یک علم اخلاق) از مارکس وجود دارد؟ آیا نزد مارکس یک تئوری عدالت وجود دارد؟ پیش فرض های هنجاری که نقد مارکس از سرمایه داری را هدایت می کنند، کدام اند؟ بحث گسترده ای که در بخش بزرگی از نشریه ها در 1971 پیرامون کتاب رالس، «در باره ی تئوری عدالت» به راه افتاد، و در فلسفه ی انگلیسی – آمریکایی مارکسیست و نا مارکسیست پیرامون این موضوع ها شرح و بسط داده شد، تا امروز ادامه یافته است.

مارکس با درک کردن فعالیت تئوریک خود به عنوان نقد اقتصاد سیاسی هم زمان نشان می دهد که در نزدیکی و فاصله مند با اقتصاد سیاسی قرار دارد . این فاصله مسئله طبیعت ایراد هایی را مطرح می کند که متوجه تئوری های اقتصادی است. آیاباید گفت که این ایراد ها هنوز به عرصه ی رشته ی اقتصاد سیاسی تعلق دارند یا با اقتصاد سیاسی بیگانه اند؟ آیا نقد درونی است یا بیرونی؟

دگر گونی های تازه ی اقتصاد های «سرمایه داری پیشرفته»، سازماندهی بین المللی گردش سرمایه ها و کالاها، تغییر ها و طرح های تغییر ها در جامعه های «سوسیالیسم بوروکراتیک»، به کوتاه سخن روند های جاری در مقیاس اقتصاد جهانی، اقتصاددانان را به پرسش در باره ی پیرامون مقوله ی بازار بر انگیخته است . به این دلیل آن ها به روشن گردانیدن پیچیدگی پدیده های واقعی رو آورده اند که به عنوان پدیده های بازار شناخته شده اند.

من این جا می کوشم حرکت دیالک تیکی بغرنج برابری وهم ارزی در اثر های دوره ی کمال مارکس را در خلال زنجیره : تولید تجاری ساده -تولیدسرمایه داری-کمونیسم دنبال کنم . این مقدمه روی تفسیر تئوری مارکسی، به منظور کار انتقادی در باره ی برابری و عدالت متمرکز شده است .

مارکس در این مقاله مختصر با استناد به آمار موجود در مورد قتل٬ خودکشی٬ و اعدام مجرمین در جامعه نوین بورژوایی و تحلیل اوضاع و شرایط وقوع جرم بر این مسئله انگشت میگذارد که جرم و جنایت عمدتا حاصل شرایط اجتماعی است و اعدام مجرمین نه تنها مشکل را حل نمیکند بلکه تاثیر معکوس داشته و بر شدت جرم و جنایت و خشونت می افزاید.

اید از این اندیشه که تفسیری درست در باره تئوری ارزش و تئوری قیمت های مارکس، یا یک تئوری درست ارزش و یک «حقیقت» در این زمینه وجود دارد دست کشید. با این همه بدون چسبیدن به تزهای آنار شیسم معرفت شناسانه، معتقدیم که در این اندیشه که بر حسب آن همزیستی بسیاری از «تئوری»های متضاد – بدون تلقی آن از زاویه ی بی نظمی و نا توانی – می تواند منبع پیشرفت باشد، نکته ی جالبی وجود دارد.

در یک دنیای تابع الزام های اکولوژیستی بیش از پیش دردناک فقط می توان امید وار بود که گرایش به عدالت در صورتی تأثیر معین دارد که بخش مهمی از توده های مردم به پذیرش مفهوم زندگی مناسب و بنابر این جامعه مناسب که در سودای دنبال کردن مصرف مادی همواره فزاینده متمرکز نباشد، رو آورند.

ما همراه و همگام با کارگران جهان ۲٨ آوریل روز جهانی همدردی با کارگران آسیب دیده و روز اعتراض به نبود ایمنی در محیط کار را گرامی میداریم و با اعتراض به شرایط وخیم نبود ایمنی در محیطهای کار ضمن اعلام همدردی با عموم کارگران آسیب دیده و خانواده هایشان در ایران و سراسر جهان، خواهان بکار گیری بالاترین استانداردهای ایمنی در محیط کار هستیم و سیستم موجود را مسئول بلاواسطه قربانیان حوادث ناشی از کار میدانیم.

دولت حقوقی پیش از هر چیز حکومت قانون و آزادی های مدنی ، رعایت حقوق اساسی و محدودیت متقابل قدرت های دولت است . هر اندازه ویژگی های آن متنوع باشند، نظم منطقی شان را در رابطه متقابلی می یابندکه با جامعه مدنی _ بورژوایی حفظ می کنند. بنابر این از دیدگاه هگلی ، دولت حقوقی به طور اصولی سیاست گریز است.

طبقه کارگر در کشور های پیرامونی که ایران نیز جزیی از آن هاست، با توجه به ناهمگونی ها، پراکندگی ها، اتم وارگی ها در عرصه کار که ناشی از اقتصاد عقب مانده و وابسته کشور است و نیز وجود اختلاف های شدید معرفتی و ایدئولوژیک، در بهترین حالت می تواند در صورت تشکل در سازمان های مستقل صنفی جامعه مدنی و ایجاد اتحادیه های سراسری، وزنه معتبری برای جنبش مدنی و اجتماعی باشد و به طرح و اجرای سیاست مستقل ملی و اجتماعی و دفاع از آزادی و دموکراسی و استقرار نظام ملی و دموکراتیک یاری رساند.

مارکس در عمل برآن بود که سرمایه داری یک شکل اجتماعی گذرا است. تعیین کننده اما آگاهی ما نسبت به این نکته است که سرمایه داری تنها از چند سده در اروپا و طی چند دهه در بسیاری از نقاط دیگر جهان وجود دارد. مسلما سرمایه داری بطور جاودانی نخواهد پایید. زمانی دوره آن بسر خواهد آمد. امروز مدل های جایگزینی در رابطه با اقتصاد مبتنی بر همبستگی و آینده نگری وجود دارد.

امروز بحران تاریخی سرمایه شرایط تاریخی یک حرکت انقلابی برای رهایی جامعه فراهم آورده است، تحولاتی که بطور معمول قرنها زمان می برد تا مانند حرکت شبح طی دهه ها یا سالها به پیش تازند. اما نیروی لازم برای چنین ضرورتی، ایجاد تغییرات حیاتی در خود مردم، و تکیه بر ارزوها ی انسانی که خودشان را به عنوان هم موضوع و هم هدف تاریخ بشناسند و از مجرای مجموعه ای از مبارزات، جهانی عادلانه و پایدار به وجود آورند.