-

درگذشت خانم ویدا حاجبی، زن مبارز ایرانی را به بازماندگان، دوستان و رفقایش تسلیت می گوییم.

مجموعه داستان های ورق پاره های زندان نوشته بزرگ علوی در زندان قصر تهران هشتاد ساله شد

فوريه 2016 مصادف با نوزدهمين سالی است که پروفسور بزرگ علوی از ميان ما رفته است. بر اساس قوانين جاری در شهر برلين، پس از گذشت بيست سال، زمان نگهداری آرامگاه او واقع در خيابان کلمبيادام به پايان میرسد و اين آرامگاه میتواند برای مقاصد و کاربردهای ديگر مورد استفاده قرار گيرد. از اين رو جامعه ايرانيان در آلمان از دولت ايالتی برلين درخواست نموده که آ...

23دیماه 1393 یک صد سال از زاد روز م. ا. به آذین می گذرد. به آذین یکی از نویسندگان و هنرمندان آوازه مند میهن ما است که با کار ادبی و هنری و فرهنگی و اجتماعی خود تأثیر بسزایی در اعتلای افکار و اندیشه های پیشرو مردم فرهنگ دوست و آزادی خواه این مرز و بوم داشته است. از این رو، کاملاً بجا و شایسته است که صدمین سال روز تولد این انسان شیفته صلح و آزادی ...

گزارشی از بزرگداشت به آذین و مجموعه ای از لینک های اثرهای او

سانسور کنونی در ایران، که علت وجودی و همه تلاش عملاً غیر مسئول آن، بستن راه بر تأثیر اندیشه های مخالف است، خواه نا خواه جریان مداوم و پرثمر تبادل اندیشه را در سراسر اجتماع دچار اخلال می کند و البته، هر قدر که میدان ترکتازی اش وسیع تر و شدت عملش بیش تر باشد، زیانی که از آن حاصل می شود هنگفت تر است. چه، اندیشه یا هنر یک جانبه ای که به فراغت در چرا...

ضرورت آزادی در هنرمند با شدت و عمقی بیشتر از هر کس در کار است؛ چه، کمال هنر در آزادی بیان هنری است. هر چه که این آزادی را محدود کند، اگر به جبر و اکراه باشد هنر را مثله می کند و رشد آن را به خطر می افکند، و اگر اختیاری باشد، هنر را از صداقت دور می دارد. برای هنرمند، آزادی بیان هنری، مرز زندگی است، اما برای قدرتی که با آزادی سر ناسازگاری دارد، مر...

با تأسف بسیار با خبر شدیم، بانو اقدس لنکرانیان همسر شایسته و گرانقدر نویسنده و مترجم نامدار ایران محمود اعتمادزاده (م .ا .به آذین) درپی یک بیماری طولانی روز 14 فروردین 1393 در تهران چشم از جهان فرو بست.

با نهایت تاثر و تاسف درگذشت پدر آقای عیسی پهلوان، عضو هیات نگارندگان نگرش و دوست گرامی مان را به ایشان، از صمیم قلب تسلیت می گوییم و برای ایشان و خانواده شان آرزوی صبر فراوان داریم.

رویدادهای کوچک و بزرگ دهه های گذشته میهن مان برغم همه ناملایمات و دشواری ها هیچگاه شما را از مسیری که در دفاع از منافع ملت ایران و حقوق زحمتکشان ایرانی و تحقق آزادی، دمکراسی و عدالت در پیش گرفته اید، بازنداشته است.

در سپیده دم آدینه 22 اردیبهشت ماه 1391 پرویز شهریاری، انسان و آموزشگر با شکوه، مردم دوست و مبارز نستوه راه آزادی، استاد بلند آوازه ریاضیات ایران، نویسنده، روزنامه نگار پر تلاش میهن ما چشم از جهان فرو بست. از دست دادن این فرزانه فرازمند که سر لوحه زندگی پر بارش «اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک » بود، ضایعه جبران ناپذیری برای همه ایرانیان آزادی ...

او هرگز در برابر بی عدالتی ها و ستم گری ها سر تسلیم فرود نیاورد، مبارزی راستین در راه آزادی و دموکراسی و عدالت اجتماعی بود. تن و جان او در آتشدان زندگی سخت مردم ستمدیده آبدیده شد و صیقل یافت. او هرگز بی نصیبی مردم را از یک زندگی انسانی و غوطه ور بودن در استثمار و بهره کشی بی رحمانه بر نمی تابید

به پاس خدمات برجسته این شاعر بزرگ معاصر ایرانی روز بزرگداشت او را مقارن روز شعر و ادب فارسی نامگذاری کردند و مجسمه زیبایی از وی در تهران به پا داشتند که فکورانه به رهگذران می نگرد و انگار که می خواهد به آنان چیزی بگوید. نسل های متوالی از اشعار زیبایش لذت خواهند برد و یاد و نام وی در تاریخ فرهنگ ایران پایدار خواهد ماند.

مروری بر کارنامه پرافتخار به آذین سیمایی از انسانی آزاده بدست می دهد که در پایبندی به اصول آرمانگرایانه، آزادیخواهانه و عدالتجویانه خود همواره از چارچوب نحله های اندیشگی و سیاسی ای که در آن قرار داشت، فراتر می رفت و همین از او چهره ای ملی ساخته است. به آذین به ستاره ای در آسمان فرهنگ و هنر مردم ایران تبدیل شده است که از نور آن نسل های مختلف پوین...

آواره، درست است كه هجران و درد دوری از وطن را هم چون مهاجراندارد، ولی خود به انتخاب خویش جای خوش تر بر نگزیده است.... آواره، قدرت انتخاب ندارد. او به اجبار به گوشه ای پناه برده كه پناهش داده اند. آواره پناهنده است. زندانی گوشه ایی است كه اگر آب و هوایخوش تری هم داشته باشد و نان و تن پوش بهتری هم گیرش بیاید، غریبه ای است دل مرده ...

داستان تکامل عمومی بشریت داستان آمیختن فرهنگ ها یعنی انباشت دستاوردهای جامعه هاست. فرهنگ ها (که معمولا صورت های پیچیده تر آن ها را «تمدن» می خوانند) به ندرت از تاثیرگذاری و تاثیرپذیری برکنار بوده اند.

انسان که جزیی از هستی بی کران است، به ناگزیر وابسته به سایر اجزای هستی است و با آن ها ارتباط دائم دارد. اگر هستی بدون انسان را طبیعت بنامیم، می توانیم بگوییم که انسان و طبیعت تجانس دارند و همواره متقابلا در یک دیگر نفوذ می کنند.

درگذشت دکتر امیر حسین آریانپور انسان و مربی باشکوه و اندیشمند بزرگ ایران معاصر، ضایعه ای بس سنگین و دردناک برای مردم فرهنگ دوست و جامعه روشنفکری مترقی، دمکرات و روشن اندیش ایران است.