اعتصاب رانندگان کامیون ایران که در دور جدید خود به دنبال فراخوانی از روز شنبه ۳۱ شهریورماه در اعتراض به برآورده نشدن مطالبات صنفیشان آغاز شده است، در بسیاری از شهرهای ایران از جمله “بندرعباس، خرم‌آباد، تاکستان، دهاقان، خمینی‌شهر، قم، کاشان، شهرکرد، بندر امام‌خمینی، اصفهان، شیراز، یزد، گرگان، بندرگز، بروجرد، مبارکه، تایباد، ایذه، اراک، تالش، اهواز و استان‌های خراسان رضوی و همدان” ادامه می یابد.
امروز «اتحاد سراسری بازنشستگان ایران» با هدف ایجاد صفی واحد از تمام بازنشسته هایی که دغدغه ی یک زندگی شایسته و مناسب توام با آرامش، آسایش، رفاه و امنیت خاطر را دارند، اعلام موجودیت می کند. ما برآنیم که اتحاد و همبستگی و همراهی ما به عنوان یک سرمایه اجتماعی بزرگ می تواند و باید بر پراکندگی و تشتت صفوفمان فائق آید و ما را در دور کردن دست غارتگران از صندوق هایمان و در دست گرفتن کنترل آنها و تحقق خواسته ها و مطالبات برحق مان و در نهایت برخورداری از زندگی شایسته یاری دهد.
مدل استاندارد فیزیک ذرات یکی از موفق ترین نظریاتی است که تا کنون طراحی شده است. تمام کوشش ها برای وارد کردن گرانش به این مدل با شکست مواجه شده اند. مدل استاندارد همچنین چند سوال دیگر را بدون جواب گذاشته است: چرا درست چهار نیرو و نه کمتر و یا بیشتر وجود دارند؟ چرا به جای یکی، دو نوع ذرات بنیادین وجود دارند؟ ماجراجویی علمی دیگری از نو شروع می شود. این بار مسیر جستجو، در قلمروی به مراتب عمیق تری در درون ذرات زیراتمی خواهد بود. زمان های هیجان انگیزی در انتظار کسانی است که در جستجوی سنگ بناهای واقعن بنیادینِ جهان اند.
امسال در حالی به استقبال مهر و سال جدید آموزشی می رویم و در آستانه بازگشایی مدارس قرار داریم که بحران های اقتصادی و اجتماعی، عرصه را بر مردم، معلمان و بسیاری از خانواده های دانش آموزان تنگ کرده است. شرایط موجود محصول بی تدبیری و سومدیریت در طی چهل سال گذشته است و تمام دولت های بعد از انقلاب در آن نقش دارند و حدود دو دهه است که معلمان و فعالان صنفی به عنوان وجدان بیدار جامعه نسبت به عواقب فساد رو به گسترش و برنامه های ناکارآمد بخصوص در حوزه آموزش و پرورش به تمام مسئولان از بالا تا پایین هشدار داده اند.
رشد تصاعدی کنترل ناپذیر که از منطق شیوه تولید سرمایه داری ناشی می شود، همان طور که زیست بوم شناسان آن را کشف کردند، خودکشی است. بنابراین، سرمایه داری به عنوان شیوه تولید و سیستم جهانی هم زمان خودکشی و جنایتکارانه است که به احتمال دلالت بر کشتارهای جمعی در پیرامون های به شورش برخاسته دارد.
ایجاد و گسترش نهادهای مدنی مستقل در عرصه های صنفی و زیست محیطی و فرهنگی و هنری و حقوق زنان و دانشجویان و کارگران و بازنشستگان و تقویت فعالیت های سیاسی آشکار و پنهان، تضمینی خواهد بود برای آنکه ایران به سرنوشت شوم لیبی و سوریه دچار نشود و اگر قیاس در پهنه ی سیاست مجاز باشد در ایران وضعیتی شبیه به تونس فراهم گردد یعنی فراروی و گذاری مسالمت آمیز با شرکت فعال افراد و نهادهای مدنی و گروه های سیاسی و قشرهای گوناگون اجتماعی. هیچ دگرگونی جدی و بنیادینی بدون فشار از پایین و مبارزات پیگیر، همه سویه و سراسری قشرها و طبقه های گوناگون اجتماعی میسر نخواهد بود. به قول ابوسعید ابوالخیر آن خردمند فرزانه، همگان باید یک گام به پیش بگذاریم.
هرشب وقتی سرم را بر زمین می گذارم، فقط فکر هفت دهان باز، که باید برایشان نان برسانم، دیوانه ام می کند باور کنید حتا به درس و تحصیل ولباس و سر و وضع شان فکر نمی کنم فقط به شکم شان. بالاخره باید یه طوری سیر شوند ...
ما مسبب اوضاع کنونی کشور نیستیم که امروز بخواهیم تاوان آنرا با تحمیل گرسنگی مطلق بر خانواده هایمان بدهیم. اوضاع کنونی به نحو بی سابقه ای غیرقابل تحمل است. مجلسیان در مقابل چشمان ما کارگران و عموم توده های مردم ایران احترام دزدان و غارتگران دسترنج ما و ثروتهای اجتماعی را نگه میدارند و قوه قضائیه و نمایندگان دولت در هفت تپه و فولاد اهواز و در جای جای کشور با سرکوب اعتراضات بر حق ما کارگران پشت غارتگران به صف شده اند. آیا راهی جز دست بردن ما کارگران به اعتصابات و اعتراضات متحدانه و سراسری باقی مانده است؟
کارگران و زحمتکشان ایرانی چگونه باید گذران کنند هنگامیکه تا 9 ماه دستمزدی دریافت نمی کنند. آیا اداره و دستگاهی وجود دارد که به این امر رسیدگی کند . با توجه به اینکه اکثریت مطلق واحدهای کاری در رشته های گوناگون بی بهره از هرگونه سازمان صنفی مستقل هستند مزد و حقوق بگیران ایرانی در برابر کافرمایان دولتی و خصوصی و خصولتی کاملن بی پناه و خلع سلاح هستند و تنها واکنش های اعتصابی می تواند برای دست یابی به حقوق های پرداخته نشده موثر واقع شوند.
امین وعده می‌دهد که موج جدیدی در راه است و می گوید که ما در حال حاضر در دوره‌ی «میان - موجی» هستیم. به سخنِ معروف گرامشی اشاره می‌کند که «جهان قدیم در حال مرگ است، جهان نو در تقلای زایش است، و هیولاها از خلالِ سایه روشن‌ها پدیدار می‌شوند» و می گوید در این دورانِ سکونِ میان – موجی هیولاها در شکل و شمایل شخصیت‌های سیاسی و تاریخی ظهور می‌کنند.
به اطلاع می رسانیم که نهادهای دولتی-امنیتی، وزارت کار و مدیریت شرکت واحد اتوبوسرانی تهران در هفته های اخیر اقداماتی را برای بوجود آوردن سندیکایی دولتی، تقلبی و صوری در برابر سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، با هدف پیشبرد سرکوب تشکلات مستقل کارگری آغاز کرده اند. بدیهی است که سندیکای کارگران شرکت واحد با قدرت و بیداری همیشگی، همزمان با اینکه دست اندرکار برگزاری مجمع عمومی خود است، همچنین از این اقدامات ضد کارگری عبور خواهد کرد و با توان بیشتر در راه کسب مطالبات کارگران شرکت واحد و جنبش مستقل کارگری ایران کوشا خواهد بود.
به عقیده پرفسور آبراهیمیان عقل جمعی بر این باور است که کودتا در موقعیت و بستر جنگ سرد یا ترس از کمونیسم و مواردی از این دست روی داد. اما او معتقد است که هیچ وقت هیچ ترس ذاتی از کمونیسم وجود نداشت و آن کسانی که تصمیم به کودتا گرفتند به خوبی می دانستند که خطری از ناحیه کمونیسم در کار نیست.
پیرامون بحث در باره جهانی شدن ساختاری و جهانی شدن ایدئولوژیک (به ویژه نولیبرالیسم) شایسته است، گلچینی از فرمولبندی های زبده تئوری پردازان جهان را در این زمینه از نظر خوانندگان عزیز بگذرانیم:
احمد یک کارگر فصلی‌ست که فصول گرم سال در کوره‌پزخانه‌های اطراف تبریز کار می‌کند؛ احمد محل زندگی‌اش هم مثل کارش، فصلی تغییر می‌کند؛ او خانه‌اش روی دوشش است؛ همراه خانواده از مهاباد به تبریز می‌روند و در آلونک‌های اطراف کوره های آجرپزی، چند ماه از سال را زندگی می‌کنند؛ در واقع هم خانوادگی در کوره‌ها کار می‌کنند و هم همانجا زندگی می‌کنند. این دست کارگران مشکلات و مصائبِ بسیار دارند؛ بیمه کارگرانِ کوره پزخانه‌ها مرتب نیست؛ در بهترین حالت اگر کارفرماها طفره نروند و به قانون تمکین کنند، فقط برای چند ماه از سال حق بیمه واریز می‌شود؛ به همین دلیل است که کارگر کوره‌پز داریم که چهل سال و اندی کار کرده ولی هنوز بازنشست نشده چراکه هنوز به اندازه سی ...
به لطف و مهربانی دوست نازنینی، یک نسخه از شماره اول مجله " ایشیق" چاپی که بخشی از نوشته های مندرج در سایت اینترنتی "ایشیق" است و تاریخ اردیبهشت وفروردین 1397 را بر پیشانی خود دارد بدستم رسید. در این شماره مجله ایشیق، مطالب متنوع، جالب و خواندنی بسیاری درج شده است، از مطالب مندرج در این شماره مطلبی است با عنوان "من ماندم و تارم!" که خاطراتی است از دوران آموزگاری استاد بهروز دولت آبادی ( چای اوغلی)، شاعر و موسیقی دان خوشنام میهنمان و نیز دوستان و ودوستان همکاران نزدیکش صمد بهرنگی، بهروز دهقانی و کاظم سعادتی، در دهه چهل شمسی.
گزارشی دردناک از زندگی انسان ها در کشوری که روی دریایی از نفت و ثروت های طبیعی قرار گرفته؛ ثروتی که توسط سران فاسد حکومت جمهوری اسلامی چپاول می شود.
هرچه فرو می‌روی تعداد آدم‌ها بیشتر می‌شود، در گودالی گیر کرده‌ایم؛ مملو از آدم، بین زباله‌هایی تلمبار شده روی زمین که از دور نمی‌توان آنها را از هم تمایز داد، اما هرچه فاصله کمتر می‌شود؛ بوی نامطبوع، تیزی سرنگ‌ها، موش‌های مرده و بوی مدفوع انسانی بیشتر می‌شود.
جهان دائمن در حال گسترش است. فاصله ی بین کهکشان ها افزایش می یابد. خوشه های کهکشانی از یک دیگر دور می شوند و فضای خالی بین این اجسام بیشتر و بیشتر می شود. اخترشناسان این فرآیند را در دهه ی 20 میلادی کشف کردند. علاوه بر آن امروزه دانشمندان می دانند که این روند نه تنها به تدریج آهسته نمی شود بلکه حتی به سرعت در حال شتاب گرفتن است. دو کهکشان دل خواه که دقایقی پیش با سرعت مشخصی از یکدیگر دور می شدند، اینک با سرعت بیشتری از یک دیگر رانده می شوند. نیرویی جهان را از هم می پاشاند. اما چگونه؟ نظریه پردازان حتی دو دهه پس از کشف این پدیده، هنوز نتوانسته اند آن را درک کنند. اینک آزمایش های جدید می خواهند در این زمینه شفافیت ایجاد کنند.
موضوع بحث من در مقاله‌ی حاضر مشخصاً پی‌آمد نقش‌آفرینی حجم عظیم نقدینگی در اقتصاد ایران و تشریح زیان‌بارترین و تبیین کم‌زیان‌ترین شیوه‌های رویارویی با آن است. ابتدا نشان خواهم داد چرا این حجم از نقدینگی دقیقاً در برهه‌ی کنونی به عامل تعیین‌کننده‌ای در کم‌وکیف حیات اجتماعی در ایران تبدیل شده است. شرح خواهم داد که چرا ضرورت گریزناپذیر تعیین تکلیف با این حجم از نقدینگی عملاً جامعه‌ی ایرانی را با انتخاب عمیقاً سیاسیِ سرنوشت‌سازی مواجه کرده است که، چه با استمرار نظام سیاسی کنونی و چه با قدرت‌گیری نیروهای سیاسی دیگری، کم‌وکیف حیات اجتماعی آتی در این سرزمین را به‌نوبه‌ی‌خود رقم خواهد زد. سپس چشم‌انداز دو نحوه‌ی رویارویی با این حجم عظیم از نقدینگی ...
در واقع جهانی که ما در آن زندگی می کنیم نباید وجود داشته باشد. درختان؟ به هیچ وجه. درخشش خورشید؟ هرگز. انسان ها؟ بخصوص هرگز. اگر حرف فیزیک دانان نظری را باور کنیم، جهان ما می بایست مدت کوتاهی پس از مهبانگ -فریاد وحشتناک و غیرقابل تحملِ تولد جهان- به هیچ، به عبارت دقیق تر به صاعقه ای از انرژی انحلال یابد. زیرا طبق نظریه ی کوانتومی، همه ی اشیای فیزیکی از هیچ، بصورت جفتی از ذرات و پادذرات بوجود آمدند. و هر ذره ی شکل یافته ای، با همزاد بدسرشت و دارای بار مخالف با خود، برخورد کرده و هر دوی آنها بدون هیچ مقاومتی یکدیگر را جذب کرده و متقابلن نابود می کردند. پایانی همراه با یک آتش بازی. فیزیک دانان این همزاد بدسرشت را پادماده می نامند.
سمیر امین، دانشمند برجسته مارکس شناس و منتقد پیگیر نظام سرمایه داری درگذشت!
با کمال تاسف مطلع شدیم که سمیر امین، یکی از نظریه پردازان جنبش چپ جهانی، زندگی را بدرود گفت.
