در این مجموعه فیلم ها صد راوی از چهارنسل در گفتگوی تاریخ شفاهی با ناخدا حمید احمدی درباره دوره گذار از نظام سلطنتی به نظام ولایی از تجربه های خویش سخن می گویند. روایت دکتر اکبر اعتماد از انقلاب بهمن. تاریخ این گفت وگو، سال ١٣٨٨ در پاریس-فرانسه است.
در این مجموعه فیلم ها صد راوی از چهارنسل در گفتگوی تاریخ شفاهی با ناخدا حمید احمدی درباره دوره گذار از نظام سلطنتی به نظام ولایی از تجربه های خویش سخن می گویند. اولین روایت از بزرگ علوی از نسل اول راویان است. تاریخ این گفت وگو، سال ١٣٧٣-١٣٧٤ در برلین – آلمان است.
نقد حاضر به بازنمایی نگاه و نوع سیاستی می‌پردازد مختص معدود و محدود محافل و سایت‌ها‌‌ی منتسب به طیف چپ که سخت دل‌بسته و دل‌مشغو‌ل آنند. نقد کاری با کیستی این تیپ فکری ندارد و فقط چیستی طرز نگرش و رفتار عملی آن را برمی‌رسد. تمرکز مصداقی نقد نیز بر نوشته‌‌ای قرار دارد که اخیراً با سرنام "کارپایهٔ سیاسی برای مرحلهٔ کنونی مبارزه" در تارنمایی موسوم به «10 مهر» نشر یافته است.
ما به عنوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران ، به خانواده های ایرانی هشدار می دهیم که نسبت به عوارض چنین سیاست هایی برای کودکان خود ، بی تفاوت نباشند. توصیه مشخص ما به شما ، مقاومت مدنی در مقابل اجرای چنین سیاست های در مدارس است .شما می توانید به شکل های مختلف از جمله نامه نگاری ، اعتراض رسانه ای و تجمع در مقابل ادارات آموزش و پرورش ، اعتراض خود را نشان دهید .قطعا در این مسیر ، ما نیز در کنار شما خواهیم بود .چرا که همچون گذشته کودکان و دانش آموزان ما ، برای ما خط قرمز هستند .
وُلف همچون یکی از بزرگترین استادانِ ژانرِ آوازی-انجمنگاهیِ سدۀ نوزدهم، که آیین های کلاسیک آوازیِ وین از بتهوون گرفته تا شوبرت و شومان را گسترش داده و گزیده چینی کرد، وارد تاریخ موسیقیِ جهانی شد. از سوی مادر، وُلف با هربرت فُن کارایان خویشاوند است. بنابر گواه توماس مان، برخی از ویژگی های زندگی نامۀ وُلف برای نمونۀ قهرمان ِ بنیادین ِ داستان ِ بلند «دکتر فائوست» بکار برده شده اند. چهره وُلف در سال ۱۹۵۳ بر روی تمبر بنگاه پستِ اتریش نقش بست.
این اولین فیلم از سری فیلم ها با عنوان «داستان انقلاب 57 به روایت تاریخ شفاهی» است. در این سلسله فیلم ها، صد راوی از چهار نسل خاطرات خود را از دوران گذار از نظام پهلوی به نظام ولایی حکایت می کنند.
پدیده‌های اجتماعی کلیت‌های مرتبط با هم هستند، و بررسی یک جزء بدون ارتباط آن با محیط پیرامونش از یک سو و اجزاء درونی‌اش از سوی دیگر راه به جایی نمی‌برد. به‌علاوه کلیت‌های اجتماعی حیاتِ متحولی دارند و در هر مقطع از پیشرفت یا پسرفتِ جنبش‌های اجتماعی نقش‌های متفاوتی می‌یابند. بدونِ درکِ این کلیت‌های متحول، عاملان تغییرِ اجتماعی نخواهند توانست سیاست‌های موفقی را در جهت نیل به خواستهای مرحله‌ای و حرکت در جهتِ تأمین خواستهای نهایی خود به پیش برند.
از سالها پیش فریاد اتحاد دانشجو، کارگر، معلم، پرستار، و تمام مزدبگیران و زحمتکشان در دانشگاه و خیابان طنین انداخته و موجب هراس دستگاه حاکم بوده است.در یک سال گذشته حلقه‌های پیوند میان مبارزات زنان، جوانان، اقلیت‌های ملی و قومیتی، و مبارزه‌ی کارگران اهمیت و ضرورت خود را دوچندان نشان داده، و در این میان دانشجویان، که عمدتا همان فرزندان کارگران هستند، نقش مهمی به عهده دارند. آنان می‌توانند حلقه واسط بین دو شعار این سالیان باشند: نان کار آزادی زن زندگی آزادی.
تنها راه‌حل مسئله‌ی فلسطین/اسراییل در اوضاعِ کنونی، یک سیاست دو دولتی واقعی و ایجاد یک دولت دموکراتیک، سکولار و ترقی‌خواه فلسطینی در مرزهای قبل از ۱۹۶۷ با پایتخت آن در بخش شرقی اورشلیمِ واحد، همراه با مبادله‌ی بخش‌هایی از سرزمین بین آن و دولت اسراییل؛ حل مسئله‌ی پناهندگان فلسطینی بر اساس قطعنامه‌ی سازمان ملل و توافق طابا، و تقسیم عادلانه‌ی منابع آبی و سواحل دریا است. هر شعار دیگری در این مقطع گمراه‌کننده خواهد بود.
در سال ۱۸۴۱ هاینه در نامه ای از پاریس نوشت: «گه گاه نمی توانم از آن انگاره دور شوم، که گویا در ویولون ِ بریو روان ِ همسر از دنیا رفتۀ او جای دارد و می خواند. تنها ارنست، بوهمیایی ِ سرایشگر می تواند از ساز خود این چنین آواهای نرم، نازک و شیرین بیرون کشد».
ما فقط در کنار کسانی می‌ایستیم که به آزادی، عدالت، آرمان‌های دموکراتیک، برابری کامل شهروندان با هر عقیده و گرایش و جنسیتی باور داشته باشند و این باور را در کنش سیاسی و اجتماعی خود نشان داده باشند. بین ما و حماس و رژیم آپارتاید دریایی از خون ِ بهترین جان‌ها فاصله می‌اندازد.
حماس و جریانات اسلامی با پشتیبانی و نقش فعالانه جمهوری اسلامی در جنایت اخیر دامن زننده موج وسیعی از کشتار و جنایت در منطقه هستند. ما اعلام میکنیم که مردم ایران و اسرائیل و فلسطین و کل منطقه خاورمیانه باید علیه کل این وضعیت بایستند. ما اعلام میکنیم یکی از اقدامات تعیین‌کننده برای پایان دادن به این وضعیت در ایران و خاورمیانه، از راه تداوم قدرتمندانه‌تر اعتراضات و پیروزی انقلاب «زن زندگی آزادی» و سرنگونی هرچه سریعتر جمهوری اسلامی می‌گذرد.
میرشمسالدین ادیب‌سلطانی، انسانی والا و فروتن، با دانشی استثنایی و توان‌مندی‌های بس گسترده ــ پزشک، فیلسوف، زبان‌شناس، منطق‌دان، نقاش، ریاضی‌دان، نویسنده، مترجم ــ در ۲۰ مهرماه ۱۴۰۲ در تهران درگذشت. او در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۱۰ در خانواده‌ای اهل شعر و ادب پا به جهان گذاشت. به واسطه‌ی شغل پدر، کودکی را در شهرهای مختلف گذراند و در همان اوان زبان فرانسه را بدون معلم آموخت و زبان انگلیسی را از رادیو فرا گرفت. این اشتیاق زبان‌آموزی که از ذهن پرسش‌گر و آزاداندیش ادیب‌سلطانی خبر می‌دهد در سراسر عمر ادامه یافت و نتیجه‌ی آن تسلط او بر زبان‌های انگلیسی، فرانسه، آلمانی، ایتالیایی، لاتین، یونانی باستانی، عربی، روسی، ارمنی، پارتی، اوستایی، پارسی میانه...
ناصر پاکدامن اقتصاددان و نویسندهٔ ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران بود. پاکدامن در پاریس نشریهٔ چشم انداز را منتشر کرد و از نزدیکان غلامحسین ساعدی، نویسنده ایرانی بود. کتاب قتل کسروی یکی از معروف‌ترین آثار ناصر پاکدامن است. او در این کتاب، با تکیه بر مدارک و اسناد موجود، به چگونگی قتل کسروی و شرایط اجتماعی و تاریخی آن دوره پرداخته است.
صدور حکم شلاق و زندان و جریمه نقدی برای کارگران آق دره و نیز کارگران گروه ملی فولاد اهواز نشان می دهد که جمهوری اسلامی، نظامی است که برای حفظ منافع کلان سرمایه داران و زمین داران بزرگ ایجاد شده. روبنای سیاسی این نظام سرمایه داری هار، عقب مانده و خشن، اسلام سیاسی است. این نکته برای طبقه کارگر ایران روز به روز آشکارتر می شود.
بر مزار مهسا امینی جمع شویم و یاد او را گرامی بداریم. با گرامیداشت یاد تک تک جانباختگان و با بلند کردن فریاد دادخواهی، شعار "زن، زندگی، آزادی" را هر چه رساتر سر دهیم و با اعلام اعتصاباتمان شروع دوباره ای را رقم بزنیم. ما همچنین ضمن تاکید بر توقف اعدامها و لغو مجازات اعدام، آزادی فوری همه بازداشت‌شدگان انقلاب و زندانیان سیاسی، منشور خواستهای حداقلی بیست تشکل را همچنان منشور اتحاد مردمی در انقلاب "زن، زندگی، آزادی" میدانیم.
به برکت جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی»، ایران از یک سال پیش وارد دورانی انقلابی شده که موج های نوبتی آن، هر بار بخش هایی از باروی رژیم را فرومی ریزد. از فرصت بین موج ها برای سازمان دهی به منظور پایان بخشیدن به نظام اسلامی و تحقق خواست های جمهوری سکولار مبتنی بر دمکراسی مردمی، عدالت اجتماعی و زیست محیطی استفاده کنیم.
ما فعالان حقوق کودک و نهادهای مدنی مدافع حقوق کودکان هشدار می‌دهیم، بی‌توجهی آشکار به حق تحصیل کودکان به وخامت شرایط ناگوار زندگی آنان دامن می‌زند. به همین دلیل از همه متولیان امور مصرانه می‌خواهیم به وظایف خود در قبال تحصیل کودکان به درستی عمل کرده و در فرصت باقیمانده شرایط ثبت‌نام کودکان را تسهیل کرده و از تحمیل هزینه‌های گزاف آموزش بر خانواده‌ها ممانعت به عمل آوردند تا همه کودکان بازمانده را به آغوش مدارس بازگردانند.
برای موفقیت در تغییر بنیادی جامعه و ساختار سیاسی نیازمند آن هستیم که صفوف خود را بازآرایی و همبستگی و اتحاد میان خود را تقویت کنیم. از همین‌رو ما با اتحاد و همدلی با یکدیگر و تمام توده های زیر ستم در کشور، فشارهای امنیتی و صدور احکام علیه معلمان، فعالان کارگری، دانشجویان و زنان به ویژه زندانی کردن زنان و مردان فعال سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، مدنی و اقلیت های مذهبی را محکوم میکنیم و باور داریم که تنها راه مقابله با حملات حاکمیت، بسط آگاهی، تشکل‌یابی و سازماندهی، اتحاد و گسترش مبارزه در همۀ عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و بویژه سیاسی است.
با مرور تجارب کنترل کارگری در بیش از یک قرن گذشته و نقد نظریه‌های نظریه‌پردازان گذشته‌ی کنترل کارگری، ازجمله آنتون پانه‌کوک، هرمان گورتر، کارل کُرش، آنتونیو گرامشی، کرنلیوس کاستوریادیس، هانا آرنت و ارنست مندل و نظریه‌پردازان متأخر مانند جان هالووی، امانوئل نِس، داریو آزلینی، جیمز مَلدون، نیکُلاس وروسالیس و دیگران، بحث می‌کند که کنترلِ پایدارِ کارگری به معنای واقعیِ خود-مدیریتی تنها در اوج گذار دموکراتیک و انقلابی از سرمایه‌داری و در یک جامعه‌ی پسا‌سرمایه‌دارانه و به‌پشتوانه‌ی یک نظام سیاسی دموکراتیکِ مترقی قابل دستیابی است.
