-

نگاهی به محافل شاعران، نویسندگان، و هنرمندان جوان ایرانی از نیمه دوم دهه ۱۳۲۰ تا کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، از جمله خاطراتی درباره اولین شعرخوانی هوشنگ ابتهاج در اتحادیه مقدس محصلین در شهر رشت در۱۸اُم اردیبهشت ماه ۱۳۲۲خورشیدی

در ارکستر آکادمیک کشوری [دولتی] خانۀ نمایش بزرگ [بالشوی تئاتر]، ویولونسل ساختۀ باتوف دارای جایگاه ویژه ای است؛ جایگاهی شایسته. تکنوازان ِ ارکستر برای نواختن آن بایک دیگر پیکار می کنند. تکنوازی با ساز ِ پرآوازه، شگفتی شادی آوری را برای شنوندگان به همراه می آورد. «چه نیرویی؟ چه آوایی! آیا این استرادیواریست؟ نه، شاید، ماجینی؟ آن هم نیست. این باتوف...

شعرهای به یادگار مانده ی «سایه» از این دوران سیاه، اعلام جرم ملتی دیرینه سال است علیه حاکمیتی بربرمنش، ضدفرهنگ و آزادی کش؛ همان حاکمیتی که امروز از یکسو از زنان، فرهنگ سازان، معلمان و زحمتکشان «اعترافات تلویزیونی» می گیرد و از دیگر سو با ادای ارج گذاری به «سایه» و با اتکاء به هرزه نویسی هایی که از جنس همان «اعترافات تلویزیونی»اند، قصد مصادره نا...