در ارکستر آکادمیک کشوری [دولتی] خانۀ نمایش بزرگ [بالشوی تئاتر]، ویولونسل ساختۀ باتوف دارای جایگاه ویژه ای است؛ جایگاهی شایسته. تکنوازان ِ ارکستر برای نواختن آن بایک دیگر پیکار می کنند. تکنوازی با ساز ِ پرآوازه، شگفتی شادی آوری را برای شنوندگان به همراه می آورد.
«چه نیرویی؟ چه آوایی! آیا این استرادیواریست؟ نه، شاید، ماجینی؟ آن هم نیست. این باتوف است.
برای دریافت مقاله به صورت فایل پی دی اف، لینک زیر را کلیک کنید:
No Comments
Comments are closed.