بار دیگر روز جهانی کارگر در شرایط خفقان و سرکوب کارگران و زحمتکشان ایران از راه فرامی رسد. علیرغم بگیر و ببندها و سیاست گرسنگی دادن به زحمتکشان، حکومت کلان سرمایه داران و بزرگ زمین داران موفق به خاموش کردن شعله مبارزات زحمتکشان ایران نشده است. 

بار دیگر روز جهانی کارگر در شرایط خفقان و سرکوب کارگران و زحمتکشان ایران از راه فرامی رسد. علیرغم بگیر و ببندها و سیاست گرسنگی دادن به زحمتکشان، حکومت کلان سرمایه داران و بزرگ زمین داران موفق به خاموش کردن شعله مبارزات زحمتکشان ایران نشده است. تجربه مبارزاتی سال های اخیر نشان می دهد که جنبش کارگران و زحمتکشان ایران وارد مرحله جدیدی شده که یکی از مشخصه های آن رشد گرایش به تشکل یابی در نهادهای مستقل صنفی و مدنی و پیگیری خواست های برحق خود از راه این نهادها است. یک مشخصه دیگر، برآمدهای مشترک حق طلبانه نهادهای صنفی و مدنی است. به دیگر سخن، زحمتکشان میهن مان بیش از پیش به اهمیت این اندیشه پی می برند که «چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است».

ما وظیفه خود می دانیم که از این مبارزات پشتیبانی کرده و صدای نهادهای زحمتکشان کشورمان باشیم.

در این روز به یاد کارگران دربند، سپیده قلیان ها و اسماعیل بخشی ها، از همه ایرانیان آزادیخواه و میهن دوست دعوت می کنیم که بر شدت مبارزات خود برای رهایی زحمتکشان دربند بیافزایند.

نسخه پی دی اف