در واقع جهانی که ما در آن زندگی می کنیم نباید وجود داشته باشد. درختان؟ به هیچ وجه. درخشش خورشید؟ هرگز. انسان ها؟ بخصوص هرگز. اگر حرف فیزیک دانان نظری را باور کنیم، جهان ما می بایست مدت کوتاهی پس از مهبانگ -فریاد وحشتناک و غیرقابل تحملِ تولد جهان- به هیچ، به عبارت دقیق تر به صاعقه ای از انرژی انحلال یابد. زیرا طبق نظریه ی کوانتومی، همه ی اشیای فیزیکی از هیچ، بصورت جفتی از ذرات و پادذرات بوجود آمدند. و هر ذره ی شکل یافته ای، با همزاد بدسرشت و دارای بار مخالف با خود، برخورد کرده و هر دوی آنها بدون هیچ مقاومتی یکدیگر را جذب کرده و متقابلن نابود می کردند. پایانی همراه با یک آتش بازی. فیزیک دانان این همزاد بدسرشت را پادماده می نامند.

دستاوردهای علمی طی دهه های اخیر تصور بشری از مقوله هایی چون «ماده»، «زمان» و «مکان» را دگرگون ساخته اند. با توجه به پیوند گسست ناپذیر میان دانش و فلسفه، آشنایی با دستاوردهای علمی معاصر، به ویژه دستاوردهای دانش فیزیک از اهمیت زیادی برخوردار است. ازینرو نگرش اقدام به انتشار مقاله های علمی که به گسترش افق های دید فلسفی یاری می رساند، می کند.

برای خواندن مقاله به صورت پی دی اف لینک زیر را کلیک کنید:

پاد ماده

نسخه پی دی اف