نحوه اندازه گیری سیاه چاله های فضایی
دیمیتریُس سَلتیس – شِپِرد اس. دُلمِن
برگردان: امید برومند

30.06.2018

سیاه چاله ها باعث واپیچش فضا-زمان می شوند. اخترشناسان با کمک شبکه ی عظیمی از تلسکوپ ها سعی در مشاهده و کنترل این نکته دارند که آیا قوانین نسبیت عام در نزدیکی تکینگی گرانشی (Gravitational singularity) نیز صدق می کنند یا نه. در دهه های آتی تلسکوپ های قدرتمند، اطلاعاتی از قبیل مشاهده ی گردش ستاره های نوترونی  به دور سیاه چاله ها، را ارائه خواهند داد. همان گونه که نظریه ی اینشتین جایگزین معادلات نیوتن شد، این ابزارها هم کمکی در تصمیم گیری در مورد دوام و ادامه ی نظریه ی اینشتین برای یک سده دیگر و یا حداقل جایگزینی آن در رابطه با شرایط خارق العاده ی سیاه چاله ها توسط نظریه ی بهتری می باشند.

دستاوردهای علمی طی دهه های اخیر تصور بشری از مقوله هایی چون «ماده»، «زمان» و «مکان» را دگرگون ساخته اند. با توجه به پیوند گسست ناپذیر میان دانش و فلسفه، آشنایی با دستاوردهای علمی معاصر، به ویژه دستاوردهای دانش فیزیک از اهمیت زیادی برخوردار است. ازینرو نگرش اقدام به انتشار مقاله های علمی که به گسترش افق های دید فلسفی یاری می رساند، می کند.

برای خواندن مقاله به صورت پی دی اف لینک زیر را کلیک کنید:

نحوه اندازه گیری سیاه چاله های فضایی

 

 

No Comments

Comments are closed.

Share