برای فرانسه واتحادیه اروپا وضعیت بحرانی لیبی بویژه از این جهت مهم است که سواحل لیبی به محل عزیمت مهاجران آفریقایی به اروپا تبدیل شده است . بی تردید فرانسه و هم پیمانانش هنگام جنگ با قذافی و سرنگونی حکومت او و بعدها رها کردن این کشور دردامان جنگ داخلی و آشوب و بی سر وسامانی ، پیش بینی وضعیت کنونی و مشکل سیل مهاجرت لیبیایی ها وشهروندان دیگر کشور های آفریقایی را نمی کردند. مشکلی که به نظر می رسد همچون اوضاع سیاسی در لیبی به آسانی قابل حل نباشد
هفته گذشته فرانسه شاهد گفتگوهای صلح میان دو گروه اصلی مسلح رقیب در لیبی بود. فائز سراج رهبرگروهی که طرابلس را کنترل می کند و به عنوان دولت لیبی از سوی سازمان ملل برسمیت شناخته می شود و از پشتیبانی اتحادیه اروپا برخوردار است با ژنرال خلیفه حفتر که با گروهش در شرق لیبی مستقر است با میانجی گری امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه با هم به گفتگو پرداختند و برسر آتش بس توافق کردند. با توجه به گفتگوهای مکرون و ترامپ در باره ی بقول اوشیوه های همکاری علیه دشمنان انسانیت و ازبین بردن سازمان های تروریستی وبیان امیدواری مکرون به همکاری های امنیتی بیشتر فرانسه و آمریکا شاید گفتگوهای آتش بس در لیبی یکی از نتیجه های سفر دونالد ترامپ به فرانسه باشد . نزدیکی گروه سراج در طرابلس به فرانسه و اروپا و ژنرال حفتر به آمریکا امر پوشیده ای نیست.
ژنرال حفتر در کودتای سال 69 برای سرنگونی ملک ادریس درکنار قذافی بود وتا سال 1987 ریاست ستاد ارتش لیبی را به عهده داشت از آن پس طرد وزندانی شد و پس از رهایی از زندان در میانه دهه ی نود به آمریکا رفت وبرای مبارزه با قذافی با نهادهای آمریکایی همکاری کرد ، اودر پیوند با آمریکا وضعیتی شبیه احمد چلبی درعراق و حامد کرزی درافغانستان داشت . حفتر در روند رویدادهای ضد قذافی در سال2011 به لیبی بازگشت و رهبری یک گروه شورشی در شرق لیبی را به عهده گرفت و از آن زمان تا کنون یکی از چهره های اصلی در گیری ها و رودیداد های لیبی است . جنگ میان این دوگروه از جمله برسر کنترل منابع نفتی لیبی تاکنون ادامه داشته است چندی پیش گروه حفتر به پایانه های نفتی راس الانوف و سدر که در اختیار گروه سراج بود ونیمی از نفت لیبی از آنجا صادر میشود یورش برد. افزون بر جنگ میان این دو گروه نبرد با دیگر گروه های مسلح و بویژه تروریستهای القاعده و داعش که همچنان بخش هایی از لیبی را در تصرف خود دارند در جریان است ژنرال حفتر چندی پیش اعلام کرد که در جنگ علیه گروه تروریستی داعشی انصار الشریعه که بیش از 3 سال به درازا کشیده است شهر بن غازی را آزاد کرده اند . البته گویا هنوز بخش هایی از این شهر همچنان در کنترل داعش است.
گروه سراج که خود را دولت وفاق ملی می نامد از سال 2016 تاکنون بار ها کوشیده است تا با گروه ژنرال حفتر که ارتش ملی لیبی خوانده می شود به توافق دست یابد. در گفتگوهای پاریس ظاهرا این بار توافق آتش بس را پذیرفته اند و بر برقراری حکومت قانون و برگزاری انتخابات در سال آینده توافق کرده اند.
امانوئل مکرون در پایان نشست پاریس از صلح در لیبی سخن گفت و گفت که مدیترانه به این صلح نیازمند است.
برای فرانسه واتحادیه اروپا وضعیت بحرانی لیبی بویژه از این جهت مهم است که سواحل لیبی به محل عزیمت مهاجران آفریقایی به اروپا تبدیل شده است . با آنکه مرگبارترین مسیر مهاجرتی در سراسر جهان مسیر لیبی به اروپا از راه مدیترانه است و تاکنون هزاران نفر در این مسیر در دریا غرق شده اند اما تا ماه ژوئیه سال 2017 حدود 90000 نفر از این راه به اروپا آمده اند. رهبران اتحادیه اروپا در آغاز سال جاری در نشستی در جزیره مالت بر سر طرحی برای جلوگیری از مهاجرت ازلیبی توافق کردند.از جمله 200 میلیون یورو کمک مالی به گروه سراج برای تقویت گارد ساحلی لیبی در نظر گرفته شد . افزون براین برسر مبارزه با گروه های قاچاق انسان در سواحل لیبی و ایجاد اردوگاه های پذیرش مهاجران هم توافق شد . محدود کردن فروش قایق های بادی به لیبی و موتور های کاربردی برای حرکت آنها هم در دستور کار قرار گرفت . با این همه از شمار مهاجران چندان کاسته نشد. بی تردید فرانسه و هم پیمانانش هنگام جنگ با قذافی و سرنگونی حکومت او و بعدها رها کردن این کشور دردامان جنگ داخلی و آشوب و بی سر وسامانی ، پیش بینی وضعیت کنونی و مشکل سیل مهاجرت لیبیایی ها وشهروندان دیگر کشور های آفریقایی را نمی کردند. مشکلی که به نظر می رسد همچون اوضاع سیاسی در لیبی به آسانی قابل حل نباشد.
No Comments
Comments are closed.