-

این چه نظمی است که انسانها را بی هیچ توقفی به مسلخ مرگ و نیستی سوق میدهد. دانش آموزان را درکلاس درس، کودکان را درمیان شعله های آتش برکشیده از میان فقر و بی پناهی، کارگران را در کارخانه ها، نانواها را برای معاش، دختران و زنان را برای احساس بودن و زیستن، انسانهای درمانده از ظلم و ستم را بر دار خودکشی، معترضین را با پرتاب از پلهای عابر پیاده، ...