آموزگاران آموزشگاه والای موسیقی او را بی چون و چرا ارجمند بشمار می آوردند. او در سال ۱۹۰۵ با آگاهی از بیکارسازیِ ن. آ. ریمسکی-کورساکوف از آموزشگاه والای موسیقی، به نشانِ همبستگی درخواست نامه ای مبنی بر پایان کار خود در آموزشگاه والای موسیقی نوشت. در یکی از روزنامه ها، نامۀ سرگشاده ای با خواستِ آزادسازیِ آموزشگاه والای موسیقی از خودکامگی انجمن امپراتوری موسیقی روسی به چاپ رساند. تنها پس از دریافتِ خودگردانی و گزینشِ آ. ک. گلازونوف برای سرپرستی آموزشگاه والای موسیقی، به گروه استادان آن بازگشت.

برای دریافت مطلب به صورت فایل پی دی اف، لینک زیر را کلیک کنید:

آننا یسیپووآ

نسخه پی دی اف