دستگاه سرکوب رژیم بی وقفه در کار است و به «برکت» فضای متشنج منطقه ای و خطر جنگ، می کوشد هر ندایی را در گلو خفه کند. زندانی کردن انسان هایی که خواستار ابتدایی ترین حقوق انسانی اند، بریدن زندان های درازمدت برای معترضین و سربه نیست کردن فعالان مدنی شدت گرفته است. با این حال آتش جنبش های مدنی حق طلبانه و عدالتخواهانه همچنان شعله ور است. در اینجا گوشه هایی از این مبارزات را منعکس می کنیم.
اعتراضات نهادهای بازنشستگان
تظاهرات بازنشستگان با شعارهایی نظیر:
معلم زندانی آزاد باید گردد،
معیشت منزلت سلامت، حق مسلم ماست!
خط فقر ۸ میلیون، حقوق ما ۲ میلیون!
فریاد فریاد از این همه بی داد!
این همه بی عدالتی، هرگز ندیده ملتی!
گرانی، تورم؛ بلای جان مردم!
پلیس برو دزد را بگیر!
تا حق خود نگیریم، از پا نمی نشینیم!
تجمع تشکل حق مسلم ماست!
در روز 19 آبان برگزار شد.
این تجمع اعتراضی حدود ساعت دوازده ظهر به پایان رسید.
بیانیه تجمع اعتراضی ۱۹ آبان
ما بازنشستگان بار دیگر در مقابل بی توجهی مسئولین، در یک حرکت متحدانه، در مصاف با شرایطی بیسابقه از فقر و فلاکت تحمیلی تجمع خواهیم کرد.
درطول سال جاری ، دولت و مجلس حتی از اجرای قوانین نیم بند تصویب شده ی خود به بهانه عدم تامین بودجه کافی، سر باز زده و کماکان تعرض مداوم به سطح زیست و معیشت بازنشستگان را ادامه میدهند.
علاوه بر این، هیچ اقدام جدی در مورد کاهش نرخ تورم و افزایش و ترمیم حقوق بازنشستگان مطابق هزینه سبد خانوار، توانمندسازی سازی و احیای ظرفیت صندوق ها ، پرداخت بدهی های دولت به آن ها و کنترل و نظارت نمایندگان واقعی بازنشستگان بر صندوق ها صورت نگرفته است.
مشکلات بهداشت و درمان عمق بیشتری یافته و مطالبه درمان مناسب و بیمه کارآمد و موثر همچنان بی پاسخ مانده است.
ما بازنشستگان نیز همانند سایر اقشار زحمتکش جامعه، سال هاست که با زندگی حداقلی و زیرخط فقر دست و پنجه نرم کرده و به جز تصویب افزایش دستمزدی تحقیرآمیز برای هرسال و سرکوب، بازداشت، وثیقه و زندانی کردن فعالان جنبش های مطالباتی، پاسخ دیگری نگرفته ایم.
تنها راه برون رفت از شرایط فعلی اتحاد و یکپارچگی بازنشستگان و همه مزدبگیران حول مطالبات مشترک، با حضور گسترده و خستگی ناپذیر در تجمعات و اعتراضات بطور مستمر می باشد.
در پی فراخوان تجمع گروه های بازنشستگان، ما امضا کنندگان این بیانیه، روزیکشنبه ۱۹ آبان، مقابل مجلس و سازمان برنامه و بودجه گرد هم خواهیم آمد و دادخواهی خود علیه وضعیت غیر قابل تحمل موجود را تا رسیدن به مطالبات بحقمان همگام و همصدا فریاد خواهیم زد.
١-اتحاد بازنشستگان ایران
٢-گروه بازنشستگان تامین اجتماعی
٣-گروه ۱۹ اسفند.
۴-گروه اتحاد بازنشستگان
۵-چالش صنفی معلمان ایران
۶- اتحاد بازنشستگان
٧-پیشکسوتان آ. پ. پارک شهر
٨-شورای بازنشستگان ایران
٩ – انجمن صنفی بازنشستگان
١٠ – گروه بازنشستگان مطالبه گر
١١- همراهان١ بازنشستگان گیلان
۱۲-گروه معلمان هم آوا
١٣-اتحاد سراسری بازنشستگان
۱۴گروه بازنشستگان پارک اندیشه ۱۵ بازنشستگان استان تهران
۱۶_گروه تلگرامی اتحاد کارگر و معلم ضمن تاکید براحیای تشکل های مستقل توده ای، در کارخانه سندیکا و کمیته کارخانه، در محلات کمیته محلات و کمیته زنان و… حمایت خود را از تجمع اعلام میدارد.
۱۷_اتحادیه کارگران بازنشسته (مرکز فعالیت اهواز) ضمن تاکید بر ایجاد تشکل های مستقل توده ای، سندیکا و کمیته کارخانه و کمیته محلات و کمیته زنان، از تجمع ۱۹آبان اعلام پشتیبانی میکند.
بیانیه 200 سینماگر ایرانی
۲۰۰ سینماگر با امضای بیانیهای ۱۰ مادهای به نبود امنیت شغلی، سانسور و ممیزیهای زیاد، دخالت آشکار و پنهان دولت و دیگر نهادها، روند طولانی دریافت مجوز، قاچاق فیلمها، ورود سرمایههای مشکوک و سوءاستفاده از ارزشها به بهانهی فیلم ارزشی اعتراض کردند:
ما سینماگران، گروهی نویسنده، کارگردان، تهیهکننده، بازیگر و طیفی از نیروی انسانی با تخصصهای گوناگون و دستاندرکار هنر و صنعت سینما هستیم که برای آفریدن یک اثر در قالب فیلم مستند، داستانی یا انیمیشن فعالیت میکنیم. اما سالهای سال است موقعیت حرفهای ما مورد هجوم و آسیب قرار گرفته است.
۱. ما امنیت شغلی نداریم، بسیاری از همکاران ما به دلیل سیاستهای تصمیمگیران، همواره با بیکاریهای درازمدت روبرو بوده و هستند. برخی فیلمسازان به خاطر ساختن اثری انتقادی، محکوم به زندان، ممنوعیت خروج از کشور و یا با ممنوعیت کار روبرو شدهاند. تبعیضهای آشکار در توزیع فرصتها و امکانات، اختناق و سانسور، موجب مهاجرت ناخواستهی شماری از سینماگران شده است.
۲. ما نه تنها امنیت نداریم که ایدهها و فیلمهایمان نیز به علت نداشتن قانون جامع و کامل در زمینهی حق مالکیت فکری امنیت ندارند و توسط کاربران ناآگاه و دزدان در اینترنت و در برخی شبکههای ماهوارهای و خانگی مورد سوءاستفاده قرار میگیرند.
۳. فیلمهای ما نه تنها از دست دزدان در امان نیستند بلکه طی سالیان متمادی با تعدد مراکز تصمیمگیری برای سینما روبرو بودهایم و همواره از طرف قوای مجریه، مقننه و قضائیه و نیز نهادهای صاحب نفوذ و جریانها و افراد به اصطلاح خودسر، فیلمهای بسیاری توقیف و سانسور شدهاند.
۴. سانسور و مراحل دریافت مجوز برای هر بار ساختن فیلم، تبدیل به دیوارهای مرگبار شده است. شوراهای پروانه ساخت و پروانه نمایش در وزارت ارشاد، همواره با نگاه سلیقهای و ایدئولوژیک، فیلمسازان را پیش و پس از تولید، ناگزیر به دستکاری در شکل و محتوای آثارشان میکنند. این آثار، ماهها و سالها در چنگال توقیف و سانسور گرفتار میشوند و گاه به حبس سرمایههای معنوی و مادی سینماگران تا زمان نامعلومی میانجامد. برخی آثار با وجود داشتن پروانه ساخت و حتی پروانه نمایش، توقیف میشوند. سیاستهای کنترل محتوا تا جایی است که صاحبان سرمایه امنیت لازم برای سرمایهگذاری در صنعت سینما را ندارند.
۵. ما در عرضهی فیلمهایمان هم امنیت نداریم. برخی نهادها اغلب سالنهای سینما را در اختیار دارند و همواره فیلمها را با دیدگاه سلیقهای و رانتی به نمایش درمیآورند.
۶. مقررات، مصوبات و آییننامههای دولتی طوری تنظیم شدهاند که اشتغال به کسب و کار سینمایی را نه یک حق انسانی که یک امتیاز به شمار آورده است. بهرهبرداری از این شیوه، سلب حقوق انسانی فیلمسازان است.
۷. دخالت آشکار و پنهان دولت و دیگر نهادها در زیرساخت و عملکرد اصناف سینمایی، باعث شده است فعالیتهای صنفی سینماگران فاقد استقلال لازم باشند، تداخل و تشتت در حوزههای تصمیمگیری و دخالت برخی قوا در عملکرد مجری قانون، ناتوانی قوهی مجریه را دوچندان کرده است.
۸. حمایت دولت و نهادهای سینمایی در زیرمجموعهی وزارت ارشاد و دیگر ارگانهای خاص از آثار سینمایی به گونهای بوده است که فیلمهایی با محتوای نازل یا پروپاگاندای خاص سهم بیشتری در اشغال پردههای سینما داشته و کمتر جایی برای آثار دیگر سینمایی باقی میماند.
۹.سرمایههای مشکوک از طریق اشخاص و گاه با حمایت برخی نهادها وارد سینما شده و موازنهی اقتصاد طبیعی میان دو سوی تولید و عرضه را برهم زده و تهیه فیلم را در انحصار گروهی خاص درآورده است. در این شرایط، نهادهای نظارتی در دولتهای گوناگون تنها نظارهگرند.
۱۰. سوءاستفاده از ارزشها به بهانهی فیلم ارزشی و به قصد تصاحب سرمایههای عمومی و ایجاد رانتهای هنگفت برای نهادها و افراد خاص، اغلب محل درآمدی برای کسانی است که تنها خود و افکارشان را ارزشمند میپندارند. این دست افراد و نهادها برای گرفتن رانتهای بیشتر، به تخریب و زدن انگهای ایدئولوژیک به فیلمهای مستقل روی میآورند تا آن فیلمها را از چرخهی تولید و اکران بیرون کنند.
سینمای ایران بنابر همهی این محدودیتها و موانع از درخشش در عرصههای جهانی بازمانده و در داخل هم با ریزش مخاطب روبروست. ما بیزاری خود را از سیاستهای تفتیش شکل و محتوا به هر نحوی اعلام میکنیم و خواهان آزادی بیان و اندیشه هستیم.
اسامی امضاکنندگان بیانیه بر اساس حروف الفبا به شرح زیر است:
مسعود آبپرور
عبد آبست
سپیده ابطحی
پرویز آبنار
طهورا ابوالقاسمی
امیر اثباتی
داوود آجرلو
نسیم احمدپور
امرالله احمدجو
محمد احمدی
بهرام ارک
محسن استادعلی
آرش اسحاقی
الهام اسحقی
سیاوش اسعدی
نگار اسکندرفر
لاله اسکندری
مهرداد اسکویی
محمد اسماعیلی
اشکان اشکانی
محمد اطبایی
رویا افشار
مهناز افضلی
حسن آقاکریمی
مجید آقایی
مینا اکبری
جلیل اکبریصحت
مصطفا آلاحمد
مصطفی امامی
حسین امیریدوماری
محسن امیریوسفی
کامیاب امینعشایری
مسعود امینیتیرانی
محمدجعفر باقرینیا
حببب باویساجد
روحالله برادری
مجید برزگر
حسن برزیده
شیرین برقنورد
رخشان بنیاعتماد
ایمان بهروزی
مهدی بوستانیشهربابکی
بهرام بیضایی
فرزاد پاک
ژینوس پدرام
جعفر پناهی
امیر پوریا
ناصر تقوایی
فرهاد توحیدی
امیر تودهروستا
رویا تیموریان
یلدا جبلی
مانی جعفرزاده
حمید جعفری
زهرا جعفری
محمد جعفری
مسعود جعفری منجیلی
روناک جعفری
مسعود جعفریجوزانی
محمدرضا جهانپناه
پوریا جهانشاد
ستار چمنیگل
عزیزالله حاجیمشهدی
شادی حاجیمشهدی
روحالله حجازی
سیروس حسنپور
آتبین حسینی
پیمان حقانی
منیژه حکمت
محمد حمزهای
عزیزالله حمیدنژاد
فرهنگ خاتمی
محسن خانجهانی
سهراب خسروی
اشکان خطیبی
فردین خلعتبری
فرزاد خوشدست
نوید دانش
ابوالحسن داودی
شاهرخ دستورتبار
فرید دغاغله
محمدرضا دلپاک
محمد راسخ
امیر راضی
عباس رافعی
مسعود رایگان
مهدی رحمانی
محمد رحمانیان
جمال رحمتی
عباس رزیجی
جمیل رستمی
رئوفه رستمی
محمد رسولاف
ناهید رضایی
سیدرضا رضوی
امیرشهاب رضویان
محسن رمضانزاده
امید رنجبر
سعید روستایی
محمدرضا روشنقیاس
احسان روناسی
علی رویینتن
مرجان ریاحی
آرش رئیسیان
مونا زاهد
علی زمانیعصمتی
حمیدرضا زینالی
جمال ساداتیان
سامان سالور
رضا سبحانی
محمدعلی سجادی
کاوه سجادیحسینی
کامران سحرخیز
هومن سیدی
میثم شاهبابایی
محمد شاهوردی
مژده شمسایی
کتایون شهابی
شهنام شهباز زاده
شاهپور شهبازی
ابراهیم شیبانی
مهوش شیخالاسلامی
محمد شیروانی
مصطفی شیری
ویدا صالحی
جعفر صانعیمقدم
ناصر صفاریان
بهتاش صناعیها
احمد طالبینژاد
سیدعلیرضا طباطبایی
محسن ظریفیپور
امیر عابدی
علی عابدی
رضا عاطفی
سعید عالمزاده
نیما عباسپور
نسرین عبدی
محمدرضا عرب
فائزه عزیزخانی
بهرام عظیمپور
سیدعلیرضا علویان
پدرام علیزاده
مرجان علیزاده
فرود عوضپور
نازنین فراهانی
آذرخش فراهانی
حمید فرخ نژاد
فرید فرخندهکیش
علیرضا فرخندهکیش
مهدی فردقادری
سهیلا فرزاد
مرتضی فرشباف
امیر فرضالهی
کاوه فرنام
اصغر فرهادی
علی فرهمند
داود فروغی
مهرداد فرید
اسماعیل فلاحپور
محمد فیضی
حجت قاسمزادهاصل
فرهاد قدسی
محسن قرایی
مرتضا قیدی
محمد کارت
بهرام کاظمی
بهمن کامیار
مهدی کرمپور
واروژ کریممسیحی
نیکی کریمی
بابک کریمی
کیوان کریمی
شکوفا کریمی
ابوالفضل کریمیاصل
علی کلانتری
علیرضا کهندیری
پرویز کیمیاوی
مجید گرجیان
احمدرضا گرشاسبی
هوشنگ گلمکانی
رضا گوران
رامتین لوافی
سودابه مجاوری
سیدهادی محقق
نوید محمدزاده
فرشاد محمدی
مهناز محمدی
ابراهیم مختاری
شمیم مستقیمی
ایران مسعودی
مجیدرضا مصطفوی
علی مصفا
سحر مصیبی
بهمن معتمدیان
خسرو معصومی
مریم مقدم
شهرام مکری
اسماعیل منصف
آذر مهرابی
فرهاد مهرانفر
حسین مهکام
فرهاد مهندسپور
وحید موسائیان
امیر موسوی
گراناز موسوی
کاظم مولایی
میثم مویینی
محمدرضا مویینی
هدی مویینی
مجتبا میرطهماسب
مزدک میرعابدینی
اسماعیل میهندوست
مهدی نادری
محسن ناظری
سارا نامجو
قربان نجفی
محمدرضا نجفی
مهتاب نصیرپور
رایا نصیری
بهزاد نعلبندی
نقی نعمتی
پریدا نوریزاده
سیدضیاء هاشمی
مرتضی هرندی
مرضیه وفامهر
محمود یارمحمدلو
اصغر یوسفینژاد
هارون یشایایی
No Comments
Comments are closed.